عاشورا

[note]عاشورا[/note]

دست آسمان،پرچمی سیاه              ماه داغدار ،می رسد ز راه

ابر می رود پابه پای باد                  گریه می کند با صدای باد

سبزه های دشت زرد و خسته اند      سارهای باغ بال بسته اند

گل گرفته است عنچه را بغل          نذر کرده است، شبنم و عسل

شاخه ها همه دل شکسته اند         سر به دوش هم حلقه بسته اند

عصر می شود،باز بچه ها                سنج می زنند،توی کوچه ها